Beschrijving: Roman einer Verschollenen: geregisseerd door Franz Hofer. Met Margarete Hübler, Emmerich Hanus, Emmy Raabe-Burg. Nina, die tot kwade manieren is vervallen en in degradatie is verzonken, leest over het succes van haar tweelingzus, Cleo Valiere, een journaliste, die een roman heeft geschreven die groot succes heeft gehad. De zussen zijn al lang van elkaar vervreemd. Cleo heeft geprobeerd de schande van de losbandigheid van haar zus voor haar rijke en aristocratische echtgenoot te verbergen. Als ze ziet dat het baldadige meisje op het punt staat haar huis binnen te gaan, is ze doodsbang dat de verwantschap bekend wordt. Ze smeekt Nina om weg te gaan en probeert de moeilijkheden van die koers glad te strijken met het smeermiddel van geld. Terwijl ze praten, worden de fabrieken van Cleo's echtgenoot in brand gestoken. Bij een poging om werkmensen te redden raakt hij zwaar gewond. Terwijl hij het huis binnen wordt gedragen, haast Cleo haar zus naar buiten, gewikkeld in een mantel die haar door haar man is gegeven. Nina wordt aangezien voor Cleo en tegen haar wil naar het bed van de gewonde man gebracht. In zijn semi-ijlende toestand merkt hij niet dat zij niet zijn vrouw is. Nina vlucht bang het huis uit. Ze wordt gezien door de dokter, die haar volgt naar de deur van haar lage duik. Verdacht en verontwaardigd dat Cleo, aan wiens identiteit hij geen twijfel had, een ongeoorloofde liefde koestert met haar man die bijna dood is, confronteert de dokter Cleo de volgende dag en eist om uitleg. Ze smeekt hem om zijn ondervragingen te staken. Helaas heeft de man het gehoord. Wankelend uit zijn bed hekelt hij haar. Nina gaat die avond opnieuw voor geld naar Cleo's huis. Ze draagt ​​de mantel die Cleo haar had gegeven. Er steekt een verschrikkelijke storm op. Henry, de echtgenoot, verteerd door angst, heeft tevergeefs naar zijn vrouw gezocht. Gefascineerd door de grootsheid van de storm staat hij bij het raam. Een levendige bliksemflits verlicht het terrein. Hij vangt een glimp op van de bekende gestalte van zijn vrouw, gehuld in een bekende mantel, die via een openslaande deur het huis binnenkomt. Er klinkt een oorverdovend dondergeluid, een verblindende zigzag van elektrische vlammen. Verdwaasd strompelt Henry naar de stormvluchteling. Dood, verschroeid, zwart gemaakt door de woede van de hemel ligt ze. Angstig staat hij op. De deur gaat open. Er komt een vrouw binnen. Hij staart verbijsterd. Het is zijn vrouw.